شهيدان زنده اند ، الله اکبر !!!
پروردگارا چگونه ياراي ايستادن در برابر قد خميده آنان از غم امورات اين دوران؟
چگونه توانم دهانم را بر سخن بگشايم ، در حالي که ندامت قفلي بر لبان زده ؟
چگونه توانم چشمهايم بر آن چشمان سرشار از نور بدوزم که چشمانم تاب آن همه نور محبت ندارند و اشکان شرمساري چون پرده اي چشمانم را پوشانده ؟
و چگونه توانم و توانيم مديون آن از زندگي گذشتگان در اين دنياي دني نباشيم ، در حالي که حيات خويش را از وجود آن مهربانان داريم ؟
اما .. اما ، آيا ما قدرشان را دانسته ايم ؟ آيا رهرو راه آنان بوده ايم ؟
کاش ما نيز چون آنان اکنون در جوار حضرت دوست سکني گزيده بوديم و سايه رحمت او را بر سر خود مي ديديم ...
چه خيالي ... اما ما که لايق نيستيم . ما که افتخار اين سعادت بزرگ را نداريم .
پس چگونه ؟؟؟
خداوندا ! ما از قافله عشق جا مانده ايم و از غافلان دورانيم . تو خود ما را با عشق و معرفت به آنان برسان .
معبودا ! رو سياهيم . تو خود در محضر آن عزيزان روسفيدمان گردان ...
آمين يا رب العالمين
التماس دعا