من به سوداي تو اي مايه ي ناز آمده ام

بهر ناز تو ، به صد عجز و نياز آمده ام

پيش محراب دو ابروي تو با صدق و نياز

شسته ام دست ز جان تا به نماز آمده ام

تو شه بنده نوازي و منم بنده تو

من به درگاه شه بنده نواز آمده ام

خانه ي سر تو شد اين دل ديوانه ي من

مشكنش ، چون به درت ، محرم راز آمده ام

به تولاي تو اي قبله ي حاجات جهان

من هم از كعبه و از بتكده باز آمده ام

شمع رخسار تو پروانه صفت سوخت مرا

ز آتش عشق تو در سوز و گداز آمده ام

خوش به سر پنجه ي زيبا بزن و بنوازم

ز آنكه در دست تو تسليم ، چو ساز آمده ام

به در شاه خراسان به صفا سايم روي

كز حقيقت بدرش ، ني به مجاز آمده ام

ساقيا ! جور و جفا بر دل شيدا مپسند

كز محبت ز در دوست فراز آمده ام